ข้อดี
 

ได้รับความสนใจจากหน่วยงานของรัฐบาลและผู้เกี่ยวข้องมากยิ่งขึ้น มีการปรับปรุงสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมหรือมีการเข้าควบคุมเพื่อให้คงสภาพที่ดีเหมือนเดิมให้มากที่สุด หรืออย่างน้อยก็ให้เกิดความเสียหายน้อยที่สุด

ข้อเสีย

                จากการที่ประชากรเดินทางเข้าไปท่องเที่ยวในสถานที่ต่าง ๆ มากเกินกว่าที่สถานที่ท่องเที่ยวแห่งนั้น จะรองรับได้ จะส่งทำให้สถานที่ท่องเที่ยวเสื่อมโทรมหรือถูกทำลายมากเกินกว่าที่จะบูรณะให้คืนสู่สภาพเดิมได้ ยิ่งไปกว่านั้น การที่นักท่องเที่ยวนำสิ่งปฏิกูลต่าง ๆ ที่เกิดจากเศษอาหารและวัสดุที่ใช้ในสถานที่ท่องเที่ยวหรือแหล่งน้ำ ในบริเวณใกล้เคียง จะทำให้เกิดมลพิษ ซึ่งจะทำให้ทัศนียภาพที่สวยงาม โดยทั่วไปถูกทำลาย อย่างไรก็ตามการป้องกันมิให้สิ่งแวดล้อมของสถานที่ท่องเที่ยวถูกทำลาย อาจจะกระทำได้โดย

-         มีการวางแผนการจัดการและการควบคุมที่ดี

-         นำเอาหลักการอนุรักษ์สถานที่ท่องเที่ยวมาใช้

-         ต้องได้รับความร่วมมือจากนักท่องเที่ยวอย่างแท้จริง

จากที่กล่าวแล้วข้างต้นจะเห็นว่า      กิจการท่องเที่ยวมิได้ก่อให้เกิดผลดีเท่านั้น แต่จะทำให้เกิดผลเสียได้เช่นกัน การวางแผนเกี่ยวกับการท่องเที่ยวที่ดี และให้ความรู้เกี่ยวกับขนบธรรมเนียมประเพณีที่ถูกต้อง จะช่วยลดผลกระทบที่เกิดจากการท่องเที่ยวได้มาก อย่างไรก็ดี ประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกได้เล็งเห็นว่า กิจกรรมการท่องเที่ยวสามารถทำรายได้ให้ประเทศหรือท้องถิ่นเป็นจำนวนมากจึงพยายามพัฒนาและส่งเสริมกิจการท่องเที่ยวเพื่อดึงดูดให้นักท่องเที่ยวต่างชาติ หรือต่างถิ่นเดินทางเข้ามาใช้บริการมากยิ่งขึ้น เพื่อเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ที่พึงได้รับจากนักท่องเที่ยวต่อไป นอกจากนี้ยังช่วยในการประชาสัมพันธ์ประเทศหรือท้องถิ่นของตนให้เป็นที่รู้จักของคนทั่วไปอีกด้วยแม้ว่ากิจการท่องเที่ยวจะส่งผลกระทบในทางลบเกิดขึ้นบ้างก็ตาม
 

                ประโยชน์ทางตรง  

1.  เมื่อมีการลงทุนในท้องถิ่น  เป็นการสร้างความเจริญให้แก่ท้องถิ่น เช่น โรงแรม  ภัตตาคาร

รีสอร์ท  สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ   ทำให้มีการจ้างงาน  สร้างอาชีพใหม่ ๆ นอกเหนือจากการทำเกษตรกรรม  เช่น   มัคคุเทศก์ท้องถิ่น    รับจ้างขนส่ง และให้เช่าตำแหน่งงานในสถานประกอบการโรงแรม  ภัตตาคารร้านอาหาร  โรงงาน    เป็นต้น 

2.  การไม่มีขีดจำกัดในเรื่องของการจำหน่าย  เนื่องจากนักท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นทุกปี  มีทุกระดับไม่เฉพาะผู้มีรายได้สูงเท่านั้น  ส่งเสริมให้อาชีพท้องถิ่นมีรายได้ที่มั่นคง  มีการนำทรัพยากรในท้องถิ่นมาใช้ประโยชน์อย่างสูงสุด  เช่น  การทอผ้าพื้นเมือง  การทำของที่ระลึก   ผักผลไม้ทางด้านการเกษตรมีการนำมาจำหน่ายทั้งสดและแปรรูป

3.  ศิลปวัฒนธรรมประเพณี นาฏศิลป์  การละเล่น  ฯลฯ  ที่เป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่นได้รับการฟื้นฟูและอนุรักษ์ให้เป็นมรดกตกทอดสมกับเป็นสังคมไทยที่เก่าแก่มานับพันปี  ให้เป็นสิ่งดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยว

4.  รักษ์ท้องถิ่นของตน  ไม่อพยพทิ้งถิ่นฐานไปหางานทำที่อื่น   และช่วยกันดูแลรักษา
เพราะถิ่นนี้คือแหล่งทำมาหากิน

                5.  ประชาชนมีรายได้เพิ่มและแน่นอน ในความไม่มีขีดจำกัดของผลผลิตการท่องเที่ยวที่เสนอขายความสวยงามของธรรมชาติ หาดทราย ชายทะเล ป่าไม้ ภูเขา สภาพอากาศและสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น  ตลอดจนวิถีชีวิตแบบไทย ๆ ซึ่งไม่ต้องลงทุนเพิ่ม  ไม่ต้องพึ่งพาดินฟ้าอากาศ เหมือนอาชีพเกษตรกรรม  ซึ่งประชาชนสามารถหันมาหาประโยชน์เพิ่มเติมจากอาชีพเกษตรกรรมที่มีอยู่เดิม   ทำให้มีสุขภาพจิตดี  เพราะฐานะความเป็นอยู่ดีขึ้น

ประโยชน์ทางอ้อม

1. มีหน่วยงานราชการที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยว  เข้ามาดูแล  เช่น  กรมป่าไม้ดูแลอุทยานแห่งชาติ    กรมประมง  กรมทรัพยากรธรณี  ตำรวจน้ำ   ทหารเรือ  เข้ามาดูแลในเรื่องของถ้ำ    ทะเล  พร้อมทั้งเข้ามาให้ความรู้แก่ประชาชน  ในเรื่องการช่วยกันอนุรักษ์ดูแลรักษาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่งดงาม  สะอาดโดยถูกวิธี  เพื่อให้เข้าใจว่านักท่องเที่ยวต้องการมาชมสิ่งใด  ต้องการสิ่งใด  ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้  นักท่องเที่ยวก็จะไม่มา  และประชาชนเองก็จะไม่มีรายได้และอาชีพอีกต่อไป

2. การที่มีนักท่องเที่ยวต่างถิ่นเข้ามา  เป็นการสร้างมิตรไมตรี  แลกเปลี่ยนวัฒนธรรม  สร้างความเข้าใจอันดีซึ่งกันและกัน  มีการปรับตัวเข้าหากัน  ซึ่งเป็นพื้นฐานของการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข

3. ความเป็นอยู่ดีขึ้นในเรื่องของสาธารณูปโภค   ความปลอดภัย  มีหน่วยงานของรัฐเข้ามาดูแล   เช่น  มีการสร้างถนน  มีน้ำ  ไฟ  โทรศัพท์    มีตำรวจ  หรือ  ทหารเข้ามาดูแล

4. การมีมาตรการส่งเสริมความปลอดภัยและความมั่นคงแก่พื้นที่ที่ได้รับการพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยว  เพื่อให้นักท่องเที่ยวมั่นใจในเรื่องความปลอดภัยแก่ชีวิตและทรัพย์สินทำให้ท้องถิ่นมีความปลอดภัยไปด้วย