“...เดี๋ยวนี้เข้าใจแล้วว่า  อย่างที่เราอยู่นี้  อยู่ในหมูบ้านตัวอย่างนี้ก็เป็นสหกรณ์นั่นเอง  แล้วก็เป็นสหกรณ์ที่ดี  เพราะทุกคนก็ทำงานเพื่อส่วนรวมแล้วก็ที่เขียนป้ายเอาไว้ตรงนี้ว่า  “จงเสียสละและสามัคคีเพื่อการอยู่รวมกัน”  นั้น  ก็ขอเติมด้วยความบริสุทธิ์ใจด้วย  การอยู่ร่วมกันนั้นก็เป็นทางที่จะให้แต่ละคนได้รับประโยชน์ได้...”
    “...กลุ่มเราได้ก้าวหน้ามามาก  ก็ต้องอาศัยความตั้งใจที่จะหาความเจริญสำหรับกลุ่มก็รวมความว่าอยู่ที่สามัคคี  คำว่า  “สามัคคี”  นี้  มาย้ำทุกครั้ง  ให้ทุกคนซาบซึ้ง  ให้เข้าใจลึกซึ้งว่าคำนี้แปลว่าอะไร  ความสามัคคีนี้  หมายถึงว่า  มีสิ่งใดที่อาจขัดแย้งซึ่งกันและกันบ้าง  ก็ต้องปรองดองกันเสีย  และหาทางออกโดยที่ไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน  ความสามัคคีเป็นกำลังอย่างสูงที่สุดของหมู่ชน...”

    “...การที่ต้องการให้ทุกคนพยายามที่จะหาความรู้และสร้างตนเองให้มั่นคง  ก็เพื่อตัวเอง  เพื่อที่จะให้ตัวเองมีความเป็นอยู่ก้าวหน้า  ที่มีความสุข  พอมีพอกิน  เป็นขั้นหนึ่ง  และขั้นต่อไปก็คือให้มีเกียรติว่ายืนด้วยตัวเอง  ไม่ใช่ว่าจะต้องให้ใครมาพยุงอยู่ตลอดเวลา  เกียรติอันนี้เป็นเกียรติของคนดี  และโดยเฉพาะคนไทย  เราต้องยืนบนขาของตนเองสมกบเป็นไท  นอกจากนี้ต่อไปขั้นที่สาม  เมื่อเรายืนตัวบนขาของเราเองได้แล้ว  ก็ให้นึกถึงผู้อื่นอาจยังไม่ทราบวิธีการ  เราทราบวิธีการแล้วก็โฆษณาวิธีการนี้...”


    “...คำว่าสหกรณ์นี้ก็เป็นที่เข้าใจกันดีแล้วเดี๋ยวนี้  ว่าเป็นการร่วมแรง  ร่วมกำลังคน “ สห”  ก็ด้วยกัน “ กรณ์ “ ก็ปฏิบัติงาน  สหกรณ์มีหลายจำพวก...”
    “...สหกรณ์นี่นะ  ต้องอาศัยปัจจัยสำคัญที่สุด  คือ  ความสามัคคี  ความซื่อสัตย์  ถ้าใครเข้ามาเป้(นกลุ่มก็ต้องหวังดีซึ่งกันและกัน  ถึงจะทำให้กลุ่มนั้นเจริญได้  ถ้าเข้ามาในกลุ่มเพื่อเอาเปรียบซึ่งกันและกันมีหวังล้มแน่...”
    “...การทำงานด้วยความตั้งใจ  ขยันหมั่นเพียรนั้น  จะทำให้เรายืนได้  เดินได้  ทำงานได้ต่อไป   อันนี้เป็นหลักเหมือนกันของสหกรณ์ทุกคนต้องขยันหมั่นเพียรพร้อมกันช่วยกันพยุงซึ่งกันและกัน  และจะมีชีวิตที่เข้มแข็งแล้วก็ต่อไปมีความเจริญรุ่งเรือง  มีฐานะดีขึ้นเป็นลำดับ  ก็ขอพูดเพียงแค่นี้ว่าสหกรณ์เป็นของดี  แต่ต้องสร้างสหกรณ์แข็งแรงด้วยความสามัคคี  ด้วยความเมตตาซึ่งกันและกัน  ด้วยการค้ำจุนซึ่งกันและกัน  และด้วยความซื่อสัตย์สุจริตต่อกัน...”