หลักการที่  7  การเอื้ออาทรต่อชุมชน
    สหกรณ์พึงดำเนินกิจการต่างๆ  เพื่อการพัฒนาชุมชนให้มีความเจริญยั่งยืนตามนโยบายที่มวลสมาชิกเห็นชอบ
    สหกรณ์พึงดำเนินกิจกรรมเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนของชุมชน  ตามนโยบายที่มวลสมาชิกให้ความเห็นชอบ  จึงแสดงให้เห็นถึงความเป็นองค์กรของประชาชนอย่างแท้จริง  ไม่ปิดกั้นประโยชน์ไว้เฉพาะกลุ่ม  เฉพาะสมาชิกมีความสนใจชุมชน  สังคมรอบข้างและหาทางทำประโยชน์ให้กับชุ่มชนนั้นๆ ด้วย  โดยสหกรณ์จัดสรรกำไรสุทธิมาเป็นทุนสาธารณประโยชน์เพื่อทำประโยชน์ให้กับชุมชน  สิ่งแวดล้อม  พัฒนาคุณภาพชีวิตของคนในชุมชนให้ดีขึ้น

    สหกรณ์เป็นองค์การทางเศรษฐกิจและสังคม  และเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนที่สหกรณ์ตั้งอยู่เพราะฉะนั้น  การดำเนินงานของสหกรณ์ต้องเป็นไปเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนของชุมชนนั้น ๆ  ซึ่งหมายความว่าเป็นการพัฒนาที่ไม่ทำลายทรัพยากรธรรมชาติ  สิ่งแวดล้อมและระบบนิเวศ  หรือเป็นการพัฒนาที่สนองความต้องการและความใฝ่ฝันของคนรุ่นปัจจุบัน  โดยไม่ทำลายโอกาส  ความสามารถ  และอนาคตของคนรุ่นหลัง  เนื่องจากสมาชิกสหกรณ์เป็นสมาชิกของชุมชนนั้นเอง  สหกรณ์จึงควรมีส่วนช่วยเหลือในการพัฒนาชุมชนแบบยั่งยืน


    วิธีการสหกรณ์เป็นการรวมคนที่มีอุดมการณ์สหกรณ์มาทำธุรกิจร่วมกันตามหลักการ สหกรณ์เพื่อมุ่งแก้ปัญหาความเดือดร้อนทางเศรษฐกิจและสังคมของสมาชิก  โดยบุคคลที่มารวมกันนั้นจะต้องช่วยตนเองได้ (โดยการขยัน  ประหยัด  พัฒนาชีวิต  ไม่เสพติดอบายมุขทั้งหลาย)  และช่วยเหลือซึ่งกันและกัน  การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน  นี้เองเป็นพฤติกรรมที่สำคัญยิ่งที่จะนำกลุ่มคนที่พอมีกำลังช่วยตนเองได้  และมารวมกลุ่มกันนั้นประสบความสำเร็จ  พฤติกรรมที่สำคัญของการรวมกันเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จอาจแยกได้ 2 ประการ คือ  พฤติกรรมร่วมแรง  โดยการเอาแรงกาย  แรงทรัพย์  และแรงความคิดมาร่วมกันทำธุรกิจ  พฤติกรรมทั้ง 2 ลักษณะมีรายละเอียดดังนี้
    การร่วมแรงกันในสหกรณ์  เป็นการรวมแรงกาย  คือ  การรวมคนที่เป็นสมาชิกเข้ามาทำธุรกิจร่วมกัน  ความสำเร็จของสหกรณ์มิใช่อยู่ที่จำนวนสมาชิก  แต่อยู่ที่คุณภาพของสมาชิกว่ามีความรู้ความเข้าใจในหลักปฏิบัติของสหกรณ์มาก น้อยเพียงใด  และที่สำคัญมีอุดมการณ์สหกรณ์มั่นคงเพียงใดเมื่อรวมคนเข้ามาเป็นสมาชิกแล้ว  สมาชิกแต่ละคนต้องร่วมกันถือหุ้นในสหกรณ์  การถือหุ้นในสหกรณ์นั้นเป็นการเอาแรงทรัพย์มารวมกัน  แต่สหกรณ์ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเงินมากนัก  แต่มุ่งเน้นไปที่การรวมคนการเอาทรัพย์มารวมกันนี้  ในระยะแรกเงินนี้อาจจะน้อยไม่เพียงพอต่อความต้องการของสมาชิกสหกรณ์   จึงต้องพึ่งเงินทุนจากภายนอกโดยการกู้ยืมมาดำเนินธุรกิจก่อน  แล้วค่อยๆ สะสมทรัพย์ขึ้นไปตามลดับ  โดยกำหนดให้สมาชิกต้องถือหุ้นเพิ่มเป็นประจำทุกปี  นอกจากนี้ยังเก็บสำรองตามกฎหมายจากกำไรสุทธิของสหกรณ์ที่เกิดจากการดำเนิน ธุรกิจแต่ละปี  นอกจากการรวมแรงคนแรงทรัพย์แล้วทุกคนที่มารวมกันเป็นสหกรณ์จะต้องเอาแรงความ คิดมาร่วมกันในการดำเนินธุรกิจ  โดยการแสดงความคิดเห็น  เสนอแนะข้อคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมแรงความคิดในสหกรณ์นี้เป็น เรื่องที่มีความสำคัญ  สหกรณ์จึงต้องจัดการให้ความรู้  ความเข้าใจ  เกี่ยวกับสหกรณ์และการดำเนินธุรกิจของสหกรณ์แก่สมาชิกเป็นประจำในรูปของการ เผยแพร่ข่าวสารทางสหกรณ์การจัดประชุมและการให้การศึกษาอบรม ทั้งนี้เพราะเมื่อสมาชิกมีความรู้ความเข้าใจสหกรณ์ตลอดจนวิธีการดำเนิน ธุรกิจของสหกรณ์แล้ว  การร่วมแรงทำธุรกิจจะเป็นไปได้โดยง่ายและเกิดความร่วมมือ
    แต่ความสำเร็จของสหกรณ์ไม่ได้อยู่ที่การร่วมแรงเพียงด้านเดียว  ทั้งนี้เพราะสมาชิกที่มารวมกันเป็นสหกรณ์นั้น  ต่างจิต  ต่างใจกัน  มีความแตกต่างกันในความคิด  การกระทำ  และความรู้สึกดังนั้นการที่จะมาอยู่ร่วมกัน  และร่วมมือกันดำเนินธุรกิจให้ก้าวหน้าทีความมั่นคงได้นั้น  ต้องมีพฤติกรรมของการร่วมใจกัน  ให้มีคามรู้สึกว่าทุกคนเป็นเพื่อนกัน  หรือเป็นพี่น้องกัน  หรืออยู่ร่วมกัน  เหมือนสามีภรรยากาน  การอยู่ร่วมกันได้อย่างมั่นคงและยืนยาวนั้น  ควรมีคุณลักษณะนิสัย  ดังนี้ 1. ต้องมีความซื่อสัตย์  2. ต้องมีความเสียสละ  3. ต้องมีความสามัคคี  4. ต้องมีวินัย